Dag 5, Off Road, nou ja een heel klein beetje dan🤪

Vanmorgen na het ontbijt hebben we gauw de laatste dingen ingepakt, afgewassen en voor vertrek de watertank nog even gevuld, nouja, gauw… voor de tank vol zat waren we ruim een half uur verder, en toen waren we echt klaar voor vertrek. Nog geen 5 minuten na vertrek vulden onze neuzen, die ondertussen wel beginnen te wennen aan de frisse Zweedse lucht zich met een afschuwelijke putlucht. Fuck! Zouden ze ergens aan het riool bezig zijn ofzo? Maar toen na een half uur de lucht nog steeds de volledige camper vulde en er zelfs geen frisse lucht meer binnen leek te komen hebben we toch de camper maar even aan de kant gezet, waar bleek dat deze gore vieze lucht uit onze eigen vuilwatertank kwam, gatverdamme🤮. Niveauaanwijzing werkt niet lekker en hij blijkt helemaal vol te zijn.

Gauw op zoek naar een plek waar we onze tank kunnen legen dus, we belandden op een stads campingplek vol met dure en nog duurdere campers. 

Nadat we ons vieze stinkende water gedumpt hebben, stoppen we nog even bij de Lid’l  in Halmstad voor de laatste spulletjes. Terug op de parkeerplaats blijkt dat we geluk hebben, er staat een aardige parkeermevrouw die ons waarschuwt dat we net op tijd zijn, we missen net een boete . Ach, we hielden maar 4 plekken in de breedte bezet. 

Hierna kunnen we eindelijk door naar de camperplek die we hebben uitgezocht. Camperplaats Läggard Svägen. Helaas blijkt dit plekje mij erg tegen te vallen, Leo twijfelt nog. 
Ik ga met de meisjes en de hondjes een rondje lopen en als we terugkomen zit Leo in de camper al te zoeken op Campercontact. Hij vind 19 km verderop een plekje aan het meer, geen stroom, geen voorzieningen, maar ach, we wagen het erop. 

Tomtom stuurt ons alle kanten op en we komen eindelijk “ off Road” 

De wegen worden smaller en smaller, en uiteindelijk belanden we op de camperplaats. We installeren ons op het gras, bij het meer. Sproet aan zijn wokkel, de kleintjes in hun splinternieuwe puppyren ( wat echt een uitkomst blijkt te zijn)  En wij? Wij genieten ons gek met het adembenemende uitzicht hier. 

Rond 20.30 vertrekken de laatste dagjes mensen, en dan staan we daar ineens, helemaal alleen. 

ook weer spannend, maar voor alles is een eerste keer, toch?